පොතට වහං වී මරාගෙන කෑම

හිත්නැති ජීවිතය

ගත පමණක්
සින්න කොට ගෙන
මස් වැදැල්ලක
රසඟ ලොබ ගෙන
ගෙවන දිවිසර
නී රසයි මිත........
සිතක් නැති තැන
ජීවයක් නැත
රමණයක් මැයි එය
වෙසඟනක හා
හීතල මැදියමක
පාළු සුසානයකට වැද....

නිවන

යශෝදරා;
ඉඩ නොදෙන් සිදුහත්ට
අභිනික්මනට පෙර ලෙසට
තබාගන් ඇද බැඳව හේ
සිතව එයමැයි නුඹෙ නිවන...
අත් හැරීමක නැත සුවය
සසරමයි නිවන
නිවනමයි සසර